zaterdag 30 april 2016

Tegeltuin

Zo'n 5000 kilometer zuidoost van Dubai ligt Kamerik.
En daar bevind zich de tegeltuin van mijn zoon.
Een classicistisch hoogtepunt in tuinontwerpen.
Zover het oog reikt vierkante trottoirtegels omheind door willekeurig in hoogte geplaatste tuinschermen.
Om de stijl volledig door te voeren heeft de vorige bewoner in het achterste deel van de tuin grindtegels onder de trottoirtegels gelegd.
Bij de eerste opgravingen kwamen deze in kiezel ingelegde mozaïektegels als verassing tevoorschijn.
Echter mijn zoon woont er nu.
En bij kinderen van onze beide genen wekt enkel tegeltuin zware depressies op.
Zo gaat dat nou eenmaal in de natuur. Je wordt er erfelijk mee belast.
Lichte misselijkheid bij de aanblik van een kunstkerstboom.
En zwaar overgeven bij de aanblik van een bosje zijden neptulpen.
Het is enkel zijn voorliefde voor groene kool die mij aan mijn vaderschap doet twijfelen.
Zijn weelderige haardos en hoge universitaire cijfers nemen die twijfel daarna natuurlijk onmiddellijk weer weg.


Als eerste stap op mijn laatste vakantiedag de grindtegels onder de trottoirtegels verwijderd.
Daarna de schutting met wat nieuwe palen weer volledig
waterpas herbevestigd.
Enigszins vloekend een stuk vingernagel achtergelaten tussen twee gestapelde grindtegels.
Het is namelijk ook erfelijk bepaald minimaal licht gewond te raken bij zwaar lichamelijke arbeid.
Elke vorm van coördinatie stoornis is tot ver in de bloedlijn van de van Hestjes terug te vinden.
Ons met een tas om de arm vrijelijk in een porselein winkel los laten is vragen om moeilijkheden.
Vrij geplaatste museumstukken worden onverstoorbaar omvergelopen en het is algemeen bekend dat de beroemde Spaanse mozaïeken van Gaudi na een bezoek van een van Hest aan de plaatselijke Blokker zijn bedacht.


Met een pleister om de vinger aan het einde van de dag alles klaar gemaakt voor de volgende fase.
Ik schat nu nog een kruiwagentje of 100 verse tuinaarde voor in de tegelloze gaten.
Een vrachtwagentje tuinplanten en struiken voor de ultieme tuinervaring.
En een aanhangwagentje strategisch geplaatst tuinhout als pergolaatje voor de zichtlijn naar achter.
Om het ergste weeïg gevoel in de maag kwijt te raken vast een door mijn "lief" gekocht appelboompje neergezet.
Want we zijn wel een paar weekendjes en een verband doosje verder voor het echt tuin mag gaan heten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten