maandag 25 september 2017

QR

Mijn ogen tranen.
De keel staat in brand.
"Lekker pap?" Vraagt mijn zoon terwijl hij een sliertje pasta naar binnen slurpt.
"Ja hoor jongen" fluister ik hees. "Alleen een beetje heet".
"Zat een pepertje bij, vond ik wat weinig dus nog een paar extra ertussendoor gesnipperd." legt hij smakkend uit.
"Maakt het verschil." gorgel ik vanonder de in mijn mond stromende kraan in de keuken.
"Ja ik dacht ik doe eens een echt mannenmaaltje."
"En er is genoeg."
"Nog een beetje?"
Ik schud nee. 


Moet nog een rekening betalen.
En dat wordt een heel gedoe zo zonder QR code.
Nummer van de rekening intikken, en dan ook nog het bedrag.
Nee dan liever zo'n handig vierkant blokje met zwarte stipjes.
Scheelt zo veel tijd.
Dankzij die fantastische ING.
Met hun fantastische app kun je met een gescande QR code betalen.
En dat scheelt zomaar 20 leestekens.
Twintig leestekens waarin je een speech zou kunnen schrijven.
Als ik de reclame moet geloven.
Of een klassieke hit schrijven als van Guus Meeuwis zijn "kedeng kedeng".
Wat zelf maar de helft van de 20 leestekens zijn.
En de genialiteit van Guusje alleen maar bevestigd.
Heb zelf al een zinnetje bedacht in 20 leestekens voor de ING.
"Ander marketingburo!"
Want ieder ander kan een betere reclame voor de ING verzinnen dan het huidige gedrocht.


Wel meer stompzinnigheid van die grote bedrijven de laatste tijd.
Gender neutrale kinderkleertjes bij de Hema.
Geen dames en heren meer van de Nederlandse spooromroeper.
En overal gender neutrale wc's.
Want vrouwen willen ook wel eens gebruik kunnen maken van het hangend urinoir.
En waarom zouden alleen dames het fris en schone gevoel van een gevleugeld maandverbandje mogen ervaren.
Ik ben al jaren om.


Moet wel die reclame van SIRE over "Laat jij je jongen nog wel jongen zijn" op de schop.

Weet ook niet of het er beter op wordt.
Al die kalende vrouwen met een bierbuik in het straatbeeld.
En bebaarde mannen op stiletto hakken bij de bushalte van lijn 5.
Ben ik toch van de oude stempel.


Ook omdat mijn vrouw meestal minder pepers pakt.
Ze er in een jurk fantastisch uitziet.
En haar sliertjes beter smaken.

zondag 17 september 2017

Sportschool

Al jaren wordt ik door mijn naasten geadviseerd aan sport te gaan doen.
Want elk gezond mens moet daar wat aan doen.


Nu doe ik al best veel aan sport.
Ik volgde de ere en de eerste divisie op de voet.
Kijk tennis.
En volg de verrichtingen van de wielrenners op TV.
Maar er werd bedoeld dat ik zelf een sport moest gaan beoefenen.
En nee.
Darten werd daarbij niet beschouwd als geschikt.


Een goed idee zou zijn naar de sportschool te gaan.
Daar heb je allerlei apparaten waarmee je elk lichaam in de gewenste vorm kunt krijgen.
En dat leek me reuze handig. Apparaten die je voeten recht kunnen krijgen en je buik inkorten.
Liefst zonder teveel inspanning.
Maar dat lag toch anders.

Dat school gedeelte moet je bijvoorbeeld niet al te serieus nemen.
Ik nam trouw de 50 kilo halsters op de fiets van huis naar school.
En stak in mijn schooltas een trekveer en een springtouw.
Maar de bedoeling was dat je de daar aanwezige spullen zou gebruiken.
En die moesten daar ook blijven.
De aan de fiets meegesleepte trilplaat mocht dus niet mee.
En ook het op de bagagedrager vastgebonden krachtstation moest achter blijven.


Ze hebben er ook niet echt een juf of meester op de school.
En je krijgt geen proefwerken of toetsen.
Maar ze hebben wel veel rare leerlingen.
Bijna allemaal met een narcistisch trekje.
Ze staan zich de gehele dag in de spiegel te bekijken.
Want overal in de school staan spiegels.
Die laten gelijk je voor en je achterkant zien.
Wat niet altijd even prettig is.
Had ik met mijn voorkant vormen al een probleem.
Blijkt het aan de achterkant minstens zo erg te zijn.
Ja dan wil je wel een apparaat die dat even voor je oplost.
Maar tot nu lijkt die er op de sportschool nog niet te staan. 


Die leerlingen staan op school ook maar steeds in die spiegel hun spieren te spannen.
Sommige hebben zich daarbij nog ingesmeerd met bruine verf waardoor het lijkt alsof ze twintig jaar door de Sahara hebben moeten wandelen.
Met een paar hele zware tassen dan weliswaar, want ze hebben overal spierballen.
Houden ook wedstrijden wie de mooist gespierde billen heeft.
Of de nekkabels het leukst kan doen uitkomen.
Maar dat is pas in de zesde klas.
Eerst deze klas maar eens door zien te komen.


De gespierde vrouwen vind ik een beetje eng.
Bij een kennismaking geven ze handdruk die de meeste vingerkootjes breekt.
En ze kunnen in het christelijke zangkoor meedoen met de baritons.
Daarbij heb ik nog niet kunnen bedenken waarom je gespierde borsten zou willen hebben.
Je hoeft er tenslotte geen vastzittend jampot of augurk deksel mee los te draaien.


Weet niet of ik het volhoud.
De kantine verkoopt alleen maar groene sapjes.
Van geperste tarwe en courgettepulp.
Moet voor een bere-klauw met mayo een straat verder van de sportschool.
Waar ik al die andere huisvaders dan weer tegen kom.
Die ik zojuist nog in een trainingspak zag.
Op één of andere manier verbroederd dat.
En doe je toch weer aan sport omdat je praat over wat Ajax dit weekend gaat doen.
Bestel je een patatje oorlog, frikandel pinda, bere-klauw en een goulashkroket
Maar wel met een cola-LIGHT
We moeten tenslotte wel een beetje aan de lijn blijven denken..